"Sözüm senettir" deniliyordu eskiden. Sözünün erleri yerle bir olmuş; söz, koca bir yalan şimdilerde. İş yazıya güvene dayanmış. Yazı da kaybetti ya güvenini; kalanlara selam olsun. Televizyonlar dolusu, radyolar dolusu, gazeteler, kitaplar dolusu mübalağalar-mümaşaatlar, yalanlar-dolanlar... Kendi uydurduğu yalanları dinlemek ve okumakla ömür tüketen ahirzaman insanları. Nereye varır bu işin sonu? Nereye varacak? Yevm-i akîme varır, yani kendisinden sonra gün doğurmayan o kısır güne, dünya hayatının son gününe varır. Bir söze, bir nefese.. İsrafil'in sûra üflediği bir nefese varır.
Alıntıdır. Musa Hub
Hastasıyımdır bu abimizin kitaplarını bulup okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
YanıtlaSil