Donuk Elleriyle Dokunacak Bana

Sarı,ılık ve yeşil bir rüya...
Ordular karaya dizilmiş ölmeye hazır.
Sevgi mahreme kalmış,
donuk,soğuk ve tufan olmuş rıhtımlar.

Ben,bezmişim senden,
Huzuruna varamam artık,
bir gaye bulmak gerek doğan sabahlara,
Bir su yürümeli emilmeden toprağa.
Bir bakış açısı çocuklara ve çocuklardan çalınacak...
Çouklardan alınacak,
Huzuruna varacak elbet,ama huzuruna kavuşamayacak.

Ben terkedilmişim senden,
Bir rüya ortası,dizilirken ordular karaya,
Sevgin mahrem olurken bana
Çocuklar donuk elleriyle dokunacak bana...

Çekin tüm yalanlarınızı üstümden,
Bu huşu içinde uyuyan mezar,
Bu derbeder sokakların sıkkın ,sapkın solukları boğarken beni
Çekin tüm manzaralırınızı resimlerimden,
Çocuklar donuk elleriyle duyacak,
pıt pıt atan kalbimin sesini.
Çekin tüm ...
Çekin bendeki sizi...
Suretime zati yakışmaz bu nefes artık.
Çekin tüm nefesimi,
Çocuklar dokunsun tüm donuk elleriyle bana...

İsmail ARIK (Editör)
Paylaş